ते खूपच अस्वस्थ झाले आहेत .
आयुष्याच्या संध्याकाळी
माणसं जोडायला निघाले आहेत.
पैसा मालमत्ता करता करता
आयुष्य संपून गेले
माणसं तोडता - तोडता वय निघून गेले
चार खांद्यांची जाणीव होताच
पोटात मोठा गोळा उठला आहे.
आता ते माणसे कामवायला निघाले आहेत.
विशाल, सुंदर जग लोटून
कलेसाठी कला, कलेसाठी जीवन
असलं काहीतरीच ते जीवनव्रत जगायचे
अंधाऱ्या आत्मकेंद्री पोकळीत रमायचे
चार खांद्याच्या नागफण्या उंचवताच
ते माणसं बघायला निघाले आहेत.
मनाच्या या भ्रमात
त्यांना दिसतो कधी खड्डा ,
कधी सरण, तर कधी तांबूत !
असल्या भ्रमिष्ट असवस्थेत
ते चार माणसं जोडायला निघाले आहेत.
दात गमावलेल्या अस्तवेळी ते स्मित करायला लागलेत
अन् आता ते चार खांदे शोधायला लागलेत.
धन्यवाद आपण आपला वेळ दिल्या बद्दल आपण या ब्लॉगवर नवीन मराठी गाणी, जुनी मराठी गाणी, मराठी गझल, मराठी चित्रपट गीत ,मराठी एल्बम , मराठी कविता, भीम गीते, विद्रोही कविता, गाणी यांचे लीरिक्स (lyrics) शब्द आपण आपल्या https://lyricsongsmarathi.blogspot.com या ब्लॉगवर प्रदान करतो. ब्लॉग आवडल्यास परत भेट द्यावी.
Related Post
mata savitrimai poem, Poetess Suchita Kamble माता सावित्रीमाई कविता सुचिता कांबळेमाता सावित्रीमाई
माता सावित्रीमाई होती शिक्
Elgar kavita kavi suresh bhatt एल्गार कवि : सुरेश भट्ट एल्गार कवि : सुरेश भट्ट अद्यापही सुऱ्याला माझा सराव नाही अद्यापही पुरेसा
माझी माय शब्द : शीतल साठे shital sathe kavita माझी माय नाव : माझी माय शब्द : शीतल साठेमाझी माय कशी दारुड्याची धुरा मायच्या खांद्यावर आली&n
bhint khali kshi? poet suresh bhatt भिंत खचली कशी ? कविता कवि सुरेश भट्ट पुस्तक : एल्गार भिंत खचली कशीकवि सुरेश भट्ट पुस्तक : एल्गार भिंत खचली कशी ? दार फुटले कसे ?हात बेडयांतूनी
ConversionConversion EmoticonEmoticon